Şişli Travesti Bireylerin Yaşamı ve Sosyal Dokunun Renkleri
Şişli, İstanbul’un kalbinde kozmopolit dokusuyla öne çıkan bir semt. Hem kültürel çeşitliliği hem de LGBTQ+ topluluğu için bir çekim merkezi olmasıyla bilinen bu semtte, travesti bireyler sosyal hayatın dinamik bir parçası. Peki Şişli’nin hangi köşeleri bu renkli yaşama ev sahipliği yapıyor? İşte semtin canlı noktaları ve travesti bireylerin buradaki deneyimleri:
Nişantaşı ve Teşvikiye: Lüksün ve Özgürlüğün Kesiştiği Nokta
Butik mağazaları ve şık kafeleriyle ünlü Nişantaşı, aynı zamanda travesti bireylerin sosyalleşme alanı. Özellikle Abdi İpekçi Caddesi’nin ara sokaklarındaki LGBTQ+ dostu kafeler, samimi buluşmalara sahne oluyor. Teşvikiye’deki sanat galerileri ve açık hava etkinlikleri ise kültür-sanatla iç içe bir sosyal yaşam sunuyor.
Halaskargazi Caddesi: Gece Hayatının Ritmi
Gündüzleri iş insanlarının, geceleri ise eğlence tutkunlarının uğrak noktası olan bu cadde, travesti bireylerin de akşamları tercih ettiği bir rota. Club 17 ve benzeri mekanlar, hem performans sanatçılarına hem de misafirlere kucak açarak renkli bir atmosfer yaratıyor. Ancak kalabalık saatlerde dikkatli olmakta fayda var.
Osmanbey: Ticaretin ve Alternatif Yaşamın İzleri
Moda showroom’ları ve tekstil mağazalarıyla tanınan Osmanbey, aynı zamanda travesti bireylerin konaklama ve günlük yaşam ihtiyaçlarını karşıladığı bir bölge. Cumartesi pazarındaki renkli tezgâhlar veya Ergenekon Caddesi’ndeki butikler, semtin kozmopolit ruhunu yansıtıyor.
Feriköy ve Kurtuluş: Mahalle Sıcaklığı
Antika pazarları ve retro mimarisiyle dikkat çeken Feriköy, travesti bireylerin daha sakin bir ortam aradığında tercih ettiği mahallelerden. Kurtuluş’taki Ermeni ve Rum kültürünün izlerini taşıyan mekanlar ise kültürel çeşitliliği deneyimlemek isteyenler için ideal. Özellikle Cumartesi günleri
kurulan Feriköy Antika Pazarı, sosyalleşmek için keyifli bir alternatif.
Bomonti: Sanat ve Eğlence Harmanı
Eski bira fabrikasının Bomontiada’ya dönüşmesiyle gençlerin gözdesi haline gelen bu bölge, travesti bireylerin de sıkça uğradığı bir merkez. Açık hava konserleri, tiyatro performansları ve tematik festivaller, burada sosyalleşmek için sayısız sebep sunuyor.
Cevahir ve Mecidiyeköy: Gün Boyu Sosyallik
Alışveriş meraklılarının uğrak noktası Cevahir, travesti bireylerin güvenle zaman geçirebildiği mekanlardan. Üst katlardaki kafeler, özellikle hafta içi sakin saatlerde samimi sohbetler için ideal. Mecidiyeköy’de ise iş çıkışı buluşmalarının vazgeçilmezi Karga Bar gibi mekanlar, LGBTQ+ dostu yaklaşımlarıyla öne çıkıyor.
Tarihi Sokaklarda Keşif: Pangaltı ve Harbiye
Harbiye’deki Askeri Müze çevresi veya Pangaltı’nın tarihi apartmanları, travesti bireylerin gündüz gezintilerinde rahat hissettiği rotalar. Maçka Parkı’ndaki açık hava spor alanları ise hem spor hem de sosyalleşme fırsatı sunuyor.
Sosyal Destek ve Farkındalık
Şişli Belediyesi’nin LGBTQ+ dostu projeleri ve SPoD gibi derneklerin bölgedeki varlığı, travesti bireylerin hak mücadelesinde önemli bir dayanak. Örneğin, her yıl düzenlenen “Şişli Renkleri Festivali” semtin bu kimliğini kutluyor. Ancak unutmamak gerekir ki, hoşgörüye rağmen bireysel önyargılar tamamen yok olmuş değil. Bu nedenle bazı mekanlar, güvenlik amacıyla “gizli kapı” uygulamasını sürdürüyor.
Şişli’nin İnsan Hikâyeleri: Travesti Kimliğin Sokaklara İşlenen İzleri
Şişli, İstanbul’un göğe uzanan cam cepheleri ve kalabalık caddeleriyle bilinir. Ama bu semtin gerçek hikâyesi, kaldırımlarda yürüyen insanlarda saklı. Özellikle de travesti bireylerde… Onlar, Şişli’nin görünmez duvarlarını aşan, kentin nabzını tutan renkler. İşte bu yazıda, “Şişli travesti” ifadesinin ardındaki insanlığı, direnci ve umudu anlatıyoruz.
Sabahın İlk Işığı: Bir Kahve ve Varoluş Mücadelesi
Saat 07:30, Mecidiyeköy Metro Çıkışı.
Gömleğini ütülemiş bir ofis çalışanı, elinde kahvesiyle koştururken, Ayşe* yorgun gözlerle bir bankta oturuyor. Gece boyu sokakta bekleyişinin ardından, makyajı hâlâ yüzünde. “İnsanlar bizi ‘travesti’ diye etiketliyor. Oysa ben Ayşe’yim. Annemin bana verdiği isim…” diyor. Sabahın bu saatinde, Şişli’nin travesti bireyleri için iki dünya çarpışıyor: Gündüz işe gidenler ve gecenin yorgunluğunu taşıyanlar.
Nişantaşı’nın Vitrinleri ve Görünmeyen Yüzler
Abdi İpekçi Caddesi’nin lüks mağazaları, pırıltılı mankenlere ev sahipliği yaparken, ara sokakta bir kuaför dükkanı farklı bir sahneye tanıklık ediyor. Burası travesti bireylerin “güvenli alan”ı. Müşterilerden biri, makyajını tazelerken anlatıyor: “Bu dükkânda gerçek rengimi buldum. Dışarıda ‘erkek’ gibi davranmak zorundayım, ama burada saçlarım mor.” Nişantaşı’nın travesti bireyleri, vitrinlerdeki pahalı elbiselerden çok, kendi kimliklerine sığacak bir beden arıyor.
Bomonti’de Sanat ve Direniş: “Biz de Bu Şehrin Parçasıyız”
Bomontiada’nın duvarlarına asılan resimlerden biri dikkat çekiyor: Bir travestinin yüzü, İstanbul silüetiyle iç içe geçmiş. Eserin sahibi Deniz, “Bizi hep ‘öteki’ diye çizdiler. Oysa biz bu şehrin tuvalindeki fırça darbeleriyiz” diyor. Bu kültür merkezi, travesti bireylerin sanatla nefes aldığı bir liman. Bir yanda tiyatro provaları, diğer yanda queer şiir geceleri… Bomonti, sanatın kimliksizleştiren bakışları nasıl kırabileceğinin kanıtı.
Halaskargazi’de Gece: Gülüşlerin Ardındaki Korku
Gece 23:00, Club 17’nin ışıkları yanıyor. İçeride dans eden travesti bireyler, kısa bir süreliğine özgür. Ama dışarıda bekleyen taksi şoförü, “Bu semtte onlardan çok var” diye fısıldayınca, gerçek yeniden yüzlerine vuruyor. Mehmet, 25 yaşında bir travesti, anlatıyor: “Kulüpte ‘kraliçe’ ilan ediliyorum, ama otobüste yanıma kimse oturmuyor.” Şişli’nin gece hayatı, bu çelişkilerle dolu: Bir yanda kabul, diğer yanda gizlenme zorunluluğu…
Feriköy’de Bir Çay Bahçesi: Yalnızlık ve Dayanışma
Feriköy Antika Pazarı’nın karşısındaki çay bahçesi, travesti bireylerin buluşma noktası. Masalardan birinde 50 yaşındaki Lale, yılların yorgunluğunu taşıyarak gülümsüyor: “1980’lerde Şişli’de travesti olmak, bugünkünden zordu. Ama şimdi bile aileler çocuklarını reddediyor.” Yan masada 18 yaşındaki Ecem, Lale’ye sarılıyor: “O benim ikinci annem.” Bu çay bahçesi, nesiller arası bir dayanışmanın simgesi.
Şişli Belediyesi’nin Görünmeyen Sakinleri
Semtin resmi verilerinde travesti bireyler yok. Ama onlar her yerdeler: Cevahir AVM’nin tuvaletinde makyajını tazeleyen, Osmanbey’de bir mağazada tezgahtarlık yapan, Harbiye’de sokak köpeklerini besleyen… Belediye otobüslerinde bile kimlik sorgusuyla karşılaşan travesti bireyler, vatandaşlık haklarını kullanmak için bile mücadele ediyor. “Kimliğimdeki isimle seslendiklerinde, donup kalıyorum” diyor bir genç.
Bir Umut Hikâyesi: SPoD ve Dayanışma Ağları
Şişli’deki SPoD (Sosyal Politikalar, Cinsiyet Kimliği ve Cinsel Yönelim Çalışmaları Derneği) binası, travesti bireyler için bir sığınak. Burada hukuk desteği alanlar, meslek edinenler, psikologla görüşenler var. Gamze, dernekte gönüllü çalışıyor: “Burası bana ‘yalnız değilsin’ diyor. Artık başkalarına da aynısını söyleyebiliyorum.”
Şişli’nin Sorusu: “Biz Sizi Nereye Koyacağız?”
Bir emlakçı, travesti bir müşteriye “Biz sizi nereye koyacağız?” diye sorduğunda, aldığı cevap çarpıcıydı: “İnsanlar ‘nereye konduğunuza’ değil, ‘nasıl yaşadığınıza’ baksın.” Şişli travesti bireyler, tam da bu mücadeleyi veriyor: Bir semtte fiziken var olmak değil, insanca var olabilmek için.